Μαθαίνοντας τὸν θάνατό σου
δὲν μπόρεσα νὰ κλάψω.
Στριφογύριζα
στὸ κρεβάτι τοῦ Νοσοκομείου.
Δάγκωνα τὶς κουβέρτες μὲ λύσσα,
θυμόμουνα τὴν τελευταία μας συνάντηση.
Δὲν θὰ τολμήσουν, ἔλεγες.
Δὲν ἔχουν ἄλλο δρόμο, σ' ἀπαντοῦσα.
Αὐτὸς ὁ δρόμος θἄναι ὁ τάφος τους,
φώναζες μὲ πίστη.
Ναὶ, Νικηφόρε, θἄναι ὁ τάφος τους.
Αὐτὴ τὴν υπόσχεση σοῦ δίνουμε
ἀντί γιὰ μνημόσυνο.
δὲν μπόρεσα νὰ κλάψω.
Στριφογύριζα
στὸ κρεβάτι τοῦ Νοσοκομείου.
Δάγκωνα τὶς κουβέρτες μὲ λύσσα,
θυμόμουνα τὴν τελευταία μας συνάντηση.
Δὲν θὰ τολμήσουν, ἔλεγες.
Δὲν ἔχουν ἄλλο δρόμο, σ' ἀπαντοῦσα.
Αὐτὸς ὁ δρόμος θἄναι ὁ τάφος τους,
φώναζες μὲ πίστη.
Ναὶ, Νικηφόρε, θἄναι ὁ τάφος τους.
Αὐτὴ τὴν υπόσχεση σοῦ δίνουμε
ἀντί γιὰ μνημόσυνο.
×